İçimdeki Kent

İÇİMDEKİ KENT 

gecenin bir yarısı 
içimde koca bir kent 
darağacı gibi uzanmış apartmanlar
egzozlar gürültü dağıtıyorlar 
sokak sokak 
gündüz yuttuğunu kusuyor gece
uykusuzluktan 
gözleri kızarmış bu kente

gece bitmiyor
bir çıngı düşüyor içime
renk renk sallanıyorlar
katlara kendini asmış ışıklar

çığlıklar dağılıyor 
alev alev evlere 
biri yanıp biri sönüyor 
meraklı pencerelerde

yorgun ateşli gecem 
adım adım bölünüyor sokaklara
gün boyu taşıyor eskiciler 
bu kentin anılarını
atamıyor yine de 
yükünü 
sokak sokak çığlık çığlığa
yığılıp kalıyor sabaha
içimdeki kent