Büyürken

BÜYÜRKEN

biz çekine çekine büyürken
yer toprak
dam toprak
         taş duvarlı evlerimizde
çekile çekile küçülmüştü önlüklerimiz

bu gün gözde
taşlanmış
ağartılmış kıyafetler

bizim
zamanın ağarttığı
siyahı uçmuş önlüklerimiz vardı

varsıllar dizlerini yırtıyorlar şimdilerde
gösterişli olsun diye

oysa yoksulluk bizim dirseklerimizi eritmişti
insanlık oradan sızdı içimize

unutma diyorlar geldiğin yeri
karartma diyorum vardığın yeri

                               /v.erdem