BÜYÜRKEN
biz çekine çekine büyürken
yer toprak
dam toprak
taş duvarlı evlerimizde
çekile çekile küçülmüştü önlüklerimiz
bu gün gözde
taşlanmış
ağartılmış kıyafetler
bizim
zamanın ağarttığı
siyahı uçmuş önlüklerimiz vardı
varsıllar dizlerini yırtıyorlar şimdilerde
gösterişli olsun diye
oysa yoksulluk bizim dirseklerimizi eritmişti
insanlık oradan sızdı içimize
unutma diyorlar geldiğin yeri
karartma diyorum vardığın yeri
/v.erdem
Facebook Yorum
Yorum Yazın