BİR AĞACIN ÇATALINA ASTIM DA GÜNEŞİ
bir ağacın çatalına astım da güneşi
düştüm yollara
kabuğunu kırdım da gecenin
gözlerinde yürüdüm
bazen gözlerin düştü önüme
bazen gözlerine düştüm
ah o gözler
gelip geçtiğim de oldu
içinden çıkamadığım da
bazen gördüğüm oldu
bazen kördüğüm
sonra döndüm
yürüdüm
yürüdüm
ağacın çatalına döndüm
söndürdüm de güneşi
gözlerine gömüldüm…
Facebook Yorum
Yorum Yazın