Mersin\'e Sahip Çıkamadık Atam Özür Dileriz

GÜNDEM
Ahmet YİĞİT ; MERSİN\'E SAHİP ÇIKAMADIK ATAM ÖZÜR DİLERİZ.

Önce şehrin merkezini katlettik daracık caddeleriyle, sokaklarıyla. Sonra sırt sırta beton binalarla sıkıştırdık yaşamımızı dört duvar arasına. 
Gözümüzü bürüdü çıkarcılık, doymadık, doymayı bilmedik ha bire katlettik ağaçları, parkları, tarım alanlarını. Plansız, programsız büyüdükçe büyüdük, ne yeşilin değerini bildik, ne denizin, ne derelerin, ne de tarihi yerlerin. Kıyıları yağmaladıkça yağmaladık, yetmedi cadde ve sokakları daralttıkça daralttık. Ne o güzel eski evlerin tarihsel değerini anladık, ne de kentçilik denen yaşamın güzelliğini. Ne kültürün, sanatın, edebiyatın değerini anladık, ne de bilimin. Terörün, savaşların yükünü, yükledikçe yükledik güzelim kente. Güzelim kent oldu bir köykent. Ne ulaşımı çözebildik, ne de ulaşım araçlarının konak yerini. Bir sahil yaptık dillere destan...
Yap boz tahtasını geçti. Kendi kıyılarımızı katlettik yetmedi yeniden suni kıyılar yarattık. Güneş açıverdi mi göçmen kuşları gibi koşuveririz sahile. Gideriz de tuvaletsizlikten sı..rız sahilin her yerine.Tuvalet sorunu dahi çözemeyen bir topluma dönüştük ne yazık ki.
 Yani Atam; ne Mersin senin o bildiğin, gördüğün Mersin, ne yaşayanlar Mersin\'li...
Aşılayamadık ne yazık kentte yaşamanın güzelliğini ve kentli olmanın değerini. Ne tiyatrolara sahip çıkabildik, ne sinemalara. Ne mavi Akdenizin değerini anlayabildik, ne de turuncu narenciyelerin. Yani Atam Mersinliler Mersin\'e sahip çıkamadı...